1. [اين آيات‏] اعلام بيزاري [و عدم تعهّد] است از طرف خدا و پيامبرش نسبت به آن مشركاني كه با ايشان پيمان بسته‏ايد.

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1. منزّه است آن [خدايي‏] كه بنده‏اش را شبانگاهي از مسجد الحرام به سوي مسجد الاقصي- كه پيرامون آن را بركت داده‏ايم‏- سير داد، تا از نشانه‏هاي خود به او بنمايانيم‏، كه او همان شنواي بين2. و كتاب آسماني را به موسي‏ داديم و آن را براي فرزندان اسرائيل رهنمودي گردانيديم كه‏: زنهار، غير از من كارسازي مگيريد،3. [اي‏] فرزندان كساني كه [آنان را در كِشتي‏] با نوح برداشتيم‏. راستي كه او بنده‏اي سپاسگزار بو4. و در كتاب ‏[آسمانيشان‏] به فرزندان اسرائيل خبر داديم كه‏: «قطعاً دو بار در زمين فساد خواهيد كرد، و قطعاً به سركشي بسيار بزرگي برخواهيد خاست‏5. پس آنگاه كه وعده [تحقّق‏] نخستين آن دو فرا رسد، بندگاني از خود را كه سخت نيرومندند بر شما مي‏گماريم‏، تا ميان خانه‏ها[يتان براي قتل و غارت شما] به جستجو درآيند، و اين تهديد تحقّق‏يافتني ا6. پس [از چندي‏] دوباره شما را بر آنان چيره مي‏كنيم و شما را با اموال و پسران ياري مي‏دهيم و [تعداد] نفرات شما را بيشتر مي‏گرداني7. اگر نيكي كنيد، به خود نيكي كرده‏ايد، و اگر بدي كنيد، به خود [بد نموده‏ايد]. و چون تهديد آخر فرا رسد [بيايند] تا شما را اندوهگين كنند و در معبد[تان‏] چنانكه بار اول داخل شدند [به زور] درآيند و بر هر چه دست يافتند يكسره [آن را] نابود كنند.

است‏.

1. ستايش خدايي را كه اين كتاب [آسماني‏] را بر بنده خود فرو فرستاد و هيچ گونه كژي در آن ننهاد، 2. [كتابي‏] راست و درست‏، تا [گناهكاران را] از جانب خود به عذابي سخت بيم دهد، و مؤمناني را كه كارهاي شايسته مي‏كنند نويد بخشد كه براي آنان پاداشي نيكوست3. در حالي كه جاودانه در آن [بهشت‏] ماندگار خواهند بود. 4. و تا كساني را كه گفته‏اند: خداوند فرزندي گرفته است‏، هشدار دهد.

‏.

1. كاف‏،ها، يا، عين‏، صاد.2. [اين‏] يادي از رحمت پروردگار تو [درباره‏] بنده‏اش زكرياست3. آنگاه كه [زكريا] پروردگارش را آهسته ندا كرد. 4. گفت‏: «پروردگارا، من استخوانم سست گرديده و [موي‏] سرم از پيري سپيد گشته‏، و - اي پروردگار من‏- هرگز در دعاي تو نااميد نبوده‏ا5. و من پس از خويشتن از بستگانم بيمناكم و زنم نازاست‏، پس از جانب خود ولي [و جانشيني‏] به من ببخش‏6. كه از من ارث برد و از خاندان يعقوب [نيز] ارث برد، و او را- اي پروردگار من‏- پسنديده گردان‏.7. اي زكريا، ما تو را به پسري- كه نامش يحيي است‏- مژده مي‏دهيم‏، كه قبلاً همنامي براي او قرار نداده‏اي8. گفت‏: «پروردگارا، چگونه مرا پسري خواهد بود و حال آنكه زنم نازاست و من از سالخوردگي ناتوان شده‏ام‏؟9. [فرشته‏] گفت‏: «[فرمان‏] چنين است‏. پروردگار تو گفته كه اين [كار] بر من آسان است‏، و تو را در حالي كه چيزي نبودي قبلاً آفريده‏10. گفت‏: «پروردگارا، نشانه‏اي براي من قرار ده‏» فرمود: «نشانه تو اين است كه سه شبانه [روز] با اينكه سالمي با مردم سخن نمي‏گو11. پس‏، از محراب بر قوم خويش درآمد و ايشان را آگاه گردانيد كه روز و شب به نيايش بپردازيد.

1. طه‏. 2. قرآن را بر تو نازل نكرديم تا به رنج افتي‏، 3. جز اينكه براي هر كه مي‏ترسد، پندي باشد. 4. [كتابي است‏] نازل شده از جانب كسي كه زمين و آسمانهاي بلند را آفريده است‏.5. خداي رحمان كه بر عرش استيلا يافته است‏. 6. آنچه در آسمانها و آنچه در زمين و آنچه ميان آن دو و آنچه زير خاك است از آنِ اوست‏. 7. و اگر سخن به آواز گويي‏، او نهان و نهان‏تر را مي‏داند8. خدايي كه جز او معبودي نيست [و] نامهاي نيكو به او اختصاص دارد.

9. و آيا خبر موسي به تو رسيد؟

10. هنگامي كه آتشي ديد، پس به خانواده خود گفت‏: «درنگ كنيد، زيرا من آتشي ديدم‏، اميد كه پاره‏اي از آن براي شما بياورم يا در پرتو آتش راه [خود را باز] يابم11. پس چون بدان رسيد، ندا داده شد كه‏: «اي موسي‏،12. اين منم پروردگار تو، پاي‏پوش خويش بيرون آور كه تو در وادي مقدس «طُوي‏» هستي‏.

1. براي مردم [وقت‏] حسابشان نزديك شده است‏، و آنان در بي‏خبري رويگردانند2. هيچ پند تازه‏اي از پروردگارشان نيامد، مگر اينكه بازي‏كنان آن را شنيدند.3. در حالي كه دلهايشان مشغول است‏. و آنانكه ستم كردند پنهاني به نجوا برخاستند كه‏: «آيا اين [مرد] جز بشري مانند شماست‏؟ آيا ديده و دانسته به سوي سحر مي‏رويد4. [پيامبر] گفت‏: «پروردگارم [هر] گفتار [ي‏] را در آسمان و زمين مي‏داند، و اوست شنواي دانا.5. بلكه گفتند: «خوابهاي شوريده است‏، [نه‏] بلكه آن را بربافته‏، بلكه او شاعري است‏. پس همان گونه كه براي پيشينيان هم عرضه شد، بايد براي ما نشانه‏اي بياور6. قبل از آنان [نيز مردم‏] هيچ شهري -كه آن را نابود كرديم‏- [به آيات ما] ايمان نياوردند. پس آيا اينان [به معجزه‏] ايمان مي‏آورن7. و پيش از تو [نيز] جز مرداني را كه به آنان وحي مي‏كرديم گسيل نداشتيم‏. اگر نمي‏دانيد از پژوهندگان كتابهاي آسماني بپرسيد8. و ايشان را جسدي كه غذا نخورند قرار نداديم و جاويدان [هم‏] نبودند.9. سپس وعده [خود] به آنان را راست گردانيديم و آنها و هر كه را خواستيم نجات داديم و افراط كاران را به هلاكت رسانيديم‏. 10. در حقيقت‏، ما كتابي به سوي شما نازل كرديم كه ياد شما در آن است‏. آيا نمي‏انديشيد؟

1. به راستي كه مؤمنان رستگار شدند،

2. همانان كه در نمازشان فروتنند،

3. و آنان كه از بيهوده رويگردانند،

4. و آنان كه زكات مي‏پردازند، 5. و كساني كه پاكدامنند،

6. مگر در مورد همسرانشان يا كنيزاني كه به دست آورده‏اند، كه در اين صورت بر آنان نكوهشي نيست‏.7. پس هر كه فراتر از اين جويد، آنان از حد درگذرندگانند.

8. و آنان كه امانتها و پيمان خود را رعايت مي‏كنند، 9. و آنان كه بر نمازهايشان مواظبت مي‏نمايند، 10. آنانند كه خود وارثانند،

11. همانان كه بهشت را به ارث مي‏برند و در آنجا جاودان مي‏مانند.12. و به يقين‏، انسان را از عصاره‏اي از گِل آفريديم‏13. سپس او را [به صورت‏] نطفه‏اي در جايگاهي استوار قرار داديم‏14. آنگاه نطفه را به صورت علقه درآورديم‏. پس آن علقه را [به صورت‏] مضغه گردانيديم‏، و آنگاه مضغه را استخوانهايي ساختيم‏، بعد استخوانها را با گوشتي پوشانيديم‏، آنگاه [جنين را در] آفرينشي ديگر پديد آورديم‏. آفرين باد بر خدا كه بهترين آفرينندگان 15. بعد از اين [مراحل‏] قطعاً خواهيد مُرد. 16. آنگاه شما در روز رستاخيز برانگيخته خواهيد شد.

17. و به راستي [ما] بالاي سر شما هفت راه [آسماني‏] آفريديم و از [كار] آفرينش غافل نبوده‏ايم‏.

1. [اين‏] سوره‏اي است كه آن را نازل و آن را فرض گردانيديم و در آن آياتي روشن فرو فرستاديم‏، باشد كه شما پند پذيريد2. به هر زن زناكار و مرد زناكاري صد تازيانه بزنيد، و اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد، در [كار] دين خدا، نسبت به آن دو دلسوزي نكنيد، و بايد گروهي از مؤمنان در كيفر آن دو حضور يابند.

3. مرد زناكار، جز زن زناكار يا مشرك را به همسري نگيرد، و زن زناكار، جز مرد زناكار يا مشرك را به زني نگيرد، و بر مؤمنان اين [امر] حرام گرديده است‏. 4. و كساني كه نسبت زنا به زنان شوهرداري ‏دهند، سپس چهار گواه نياورند، هشتاد تازيانه به آنان بزنيد، و هيچگاه شهادتي از آنها نپذيريد، و اينانند كه خود فاسقند. 5. مگر كساني كه بعد از آن [بهتان‏] توبه كرده و به صلاح آمده باشند كه خدا البته آمرزنده مهربان است‏.6. و كساني كه به همسران خود نسبت زنا م يدهند، و جز خودشان گواهاني [ديگر] ندارند، هر يك از آنان [بايد] چهار بار به خدا سوگند ياد كند كه او قطعاً از راستگويان است‏. 7. و [گواهي در دفعه‏] پنجم اين است كه [شوهر بگويد:] لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد. 8. و از [زن‏،] كيفر ساقط ي‏شود، در صورتي كه چهار بار به خدا سوگند ياد كند كه [شوهر] او جداً از دروغگويان است‏9. و [گواهي‏] پنجم آنكه خشم خدا بر او باد اگر [شوهرش‏] از راستگويان باشد.10. و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و اينكه خدا توبه‏پذير سنجيده‏كار است [رسواي ‏شديد].

1. بزرگ [و خجسته‏] است كسي كه بر بنده خود، فرقان [= كتاب جداسازنده حق از باطل‏] را نازل فرمود، تا براي جهانيان هشداردهنده‏اي باشد2. همان كس كه فرمانروايي آسمانها و زمين از آنِ اوست‏، و فرزندي اختيار نكرده و براي او شريكي در فرمانروايي نبوده است‏، و هر چيزي را آفريده و بدان گونه كه درخور آن بوده اندازه‏گيري كرده است‏.

1. طا، سين‏، ميم‏.2. اين است آيه‏هاي كتاب روشنگر. 3. شايد تو از اينكه [مشركان‏] ايمان نمي‏آورند، جان خود را تباه سازي‏4. اگر بخواهيم‏، معجزه‏اي از آسمان بر آنان فرود مي‏آوريم‏، تا در برابر آن‏، گردنهايشان خاضع گر5. و هيچ تذكر جديدي از سوي [خداي‏] رحمان برايشان نيامد جز اينكه همواره از آن روي برمي‏تافتند.6. [آنان‏] در حقيقت به تكذيب پرداختند، و به زودي خبر آنچه كه بدان ريشخند مي كردند، بديشان خواهد رسيد. 7. مگر در زمين ننگريسته‏اند كه چه قدر در آن از هر گونه جفتهاي زيبا رويانيده‏ايم‏8. قطعاً در اين [هنرنمايي‏] عبرتي است و[لي‏] بيشترشان ايمان‏آورنده نيستند9. و در حقيقت‏، پروردگار تو همان شكست‏ناپذيرمهربان است10. و [ياد كن‏] هنگامي را كه پروردگارت موسي را ندا درداد كه به سوي قوم ستمكار برو: 11. قوم فرعون‏؛ آيا پروا ندارند؟! 12. گفت‏: «پروردگارا، مي‏ترسم مرا تكذيب كنند،13. و سينه‏ام تنگ مي‏گردد، و زبانم باز نمي‏شود، پس به سوي هارون بفرست14. و [از طرفي‏] آنان بر [گردن‏] من خوني دارند و مي‏ترسم مرا بكشند.15. فرمود: «نه‏، چنين نيست‏؛ نشانه ‏هاي ما را [براي آنان‏] بِبَريد كه ما با شما شنونده‏اي16. پس به سوي فرعون برويد و بگوييد: «ما پيامبر پروردگار جهانيانيم‏، 17. فرزندان اسرائيل را با ما بفرست‏.» 18. [فرعون‏] گفت‏: «آيا تو را از كودكي در ميان خود نپرورديم و سالياني چند از عمرت را پيش ما نماندي‏19. و [سرانجام‏] كار خود را كردي‏، و تو از ناسپاساني‏.»

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1. طا، سين‏. اين است آيات قرآن و [آيات‏] كتابي روشنگر،2. كه [مايه‏] هدايت و بشارت براي مؤمنان است‏.3. همانان كه نماز برپا مي‏دارند و زكات مي‏دهند و خود به آخرت يقين دارند.4. كساني كه به آخرت ايمان ندارند، كردارهايشان را در نظرشان بياراستيم [تا همچنان‏] سرگشته بمانند. 5. آنان كساني‏اند كه عذاب سخت براي ايشان خواهد بود، و در آخرت‏، خود زيانكارترين [مردم‏]اند6. و حقاً تو قرآن را از سوي حكيمي دانا دريافت مي‏داري‏.7. [يادكن‏] هنگامي را كه موسي به خانواده خود گفت‏: «من آتشي به نظرم رسيد، به زودي براي شما خبري از آن خواهم آورد، يا شعله آتشي براي شما مي‏آورم‏، باشد كه خود را گرم كنيد8. چون نزد آن آمد، آوا رسيد كه‏: «خجسته [و مبارك گرديد] آنكه در كنار اين آتش و آنكه پيرامون آن است‏، و منزه است خدا، پروردگار جهانيان‏9. «اي موسي‏، اين منم خداي عزيز حكيم‏.»10. و عصايت را بيفكن‏. پس چون آن را همچون ماري ديد كه مي‏جنبد، پشت گردانيد و به عقب بازنگشت‏. «اي موسي‏، مترس كه فرستادگان پيش من نمي‏ترس11. ليكن كسي كه ستم كرده سپس- بعد از بدي‏- نيكي را جايگزين [آن‏] گردانيده‏، [بداند] كه من آمرزنده مهربانم12. و دستت را در گريبانت كن تا سپيد بي‏عيب بيرون آيد. [اينها] از [جمله‏] نشانه ‏هاي نُه‏گانه‏اي است [كه بايد] به سوي فرعون و قومش [ببَري‏]، زيرا كه آنان مردمي نافرمان13. و هنگامي كه آيات روشنگر ما به سويشان آمد گفتند: «اين سحري آشكار است‏.»

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1. طا، سين‏، ميم‏.2. اين است آيات كتاب روشنگر.

3. [بخشي‏] از گزارش [حال‏] موسي و فرعون را براي [آگاهي‏] مردمي كه ايمان مي‏آورند، به درستي بر تو مي‏خوان4. فرعون در سرزمين [مصر] سر برافراشت‏، و مردم آن را طبقه طبقه ساخت‏؛ طبقه‏اي از آنان را زبون مي‏داشت‏: پسرانشان را سر مي‏بريد، و زنانشان را [براي بهره‏كشي‏] زنده بر جاي مي‏گذاشت‏، كه وي از فسادكا5. و خواستيم بر كساني كه در آن سرزمين فرو دست شده بودند منّت نهيم و آنان را پيشوايان [مردم‏] گردانيم‏، و ايشان را وارث [زمين‏] كنيم‏.

يم‏:

1. الف‏، لام‏، ميم‏2. آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم‏، رها مي‏شوند و مورد آزمايش قرار نمي‏گيرند3. و به يقين‏، كساني را كه پيش از اينان بودند آزموديم‏، تا خدا آنان را كه راست گفته‏اند معلوم دارد و دروغگويان را [نيز] معلوم دارد4. آيا كساني كه كارهاي بد مي‏كنند، مي‏پندارند كه بر ما پيشي خواهند جست‏؟ چه بد داوري مي‏كنن5. كسي كه به ديدار خدا اميد دارد [بداند كه‏] اَجَل [او از سوي‏] خدا آمدني است‏، و اوست شنواي دانا6. و هر كه بكوشد، تنها براي خود مي‏كوشد، زيرا خدا از جهانيان سخت بي‏نياز است‏.

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1. الف‏، لام‏، ميم‏2. روميان شكست خوردند،

3. در نزديكترين سرزمين‏، و[لي‏] بعد از شكستشان‏، در ظرف چند سالي‏، به زودي پيروز خواهند گردي4. [فرجام‏] كار در گذشته و آينده از آن خداست‏، و در آن روز است كه مؤمنان از ياري خدا شاد مي‏گردند5. هر كه را بخواهد ياري مي‏كند، و اوست شكست‏ناپذير مهربان‏.

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1. الف‏، لام‏، ميم‏2. اين است آيات كتاب حكمت‏آموز، 3. [كه‏] براي نيكوكاران رهنمود و رحمتي است‏،4. [همان‏] كساني كه نماز برپا مي‏دارند و زكات مي‏دهند، و [هم‏] ايشانند كه به آخرت يقين دارن5. آنانند كه از جانب پروردگارشان از هدايت برخوردارند، و ايشانند كه رستگارانند.

1. الف‏، لام‏، ميم‏2. نازل شدن اين كتاب- كه هيچ [جاي‏] شك در آن نيست‏- از طرف پروردگار جهانهاست‏3. آيا مي‏گويند: «آن را بربافته است‏»؟ [نه چنين است‏] بلكه آن حقّ و از جانب پروردگار توست‏، تا مردمي را كه پيش از تو بيم‏دهنده‏اي براي آنان نيامده است هشدار دهي‏، اميد كه راه ي4. خدا كسي است كه آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است‏، در شش هنگام آفريد، آنگاه بر عرش [قدرت‏] استيلا يافت‏، براي شما غير از او سرپرست و شفاعتگري نيست‏؛ آيا باز هم پند نمي‏گير5. كار [جهان‏] را از آسمان [گرفته‏] تا زمين‏، اداره مي‏كند؛ آنگاه [نتيجه و گزارش آن‏] در روزي كه مقدارش- آن چنان كه شما [آدميان‏] برمي‏شماريد- هزار سال است‏، به سوي او بالا 6. اوست داناي نهان و آشكار، كه شكوهمند مهربان است‏. 7. همان كسي كه هر چيزي را كه آفريده است نيكو آفريده‏، و آفرينش انسان را از گِل آغاز كرد؛ 8. سپس [تداوم‏] نسل او را از چكيده آبي پست مقرر فرمود؛ 9. آنگاه او را درست‏اندام كرد، و از روح خويش در او دميد، و براي شما گوش و ديدگان و دلها قرار داد؛ چه اندك سپاس مي‏گزاريد.10. و گفتند: «آيا وقتي در [دلِ‏] زمين گم شديم‏، آيا [باز] ما در خلقت جديدي خواهيم بود؟» [نه‏،] بلكه آنها به لقاي پروردگارشان [و حضور او] كافرند11. بگو: «فرشته مرگي كه بر شما گمارده شده‏، جانتان را مي‏ستاند، آنگاه به سوي پروردگارتان بازگردانيده مي‏شويد.»

1. اي پيامبر، از خدا پروا بدار و كافران و منافقان را فرمان مبر، كه خدا همواره داناي حكيم است‏. 2. و آنچه را كه از جانب پروردگارت به سوي تو وحي مي‏شود، پيروي كن كه خدا همواره به آنچه مي‏كنيد آگاه است‏3. و بر خدا اعتماد كن‏، همين بس كه خدا نگهبان [تو]ست‏.4. خداوند براي هيچ مردي در درونش دو دل ننهاده است‏، و آن همسرانتان را كه مورد «ظهار» قرار مي‏دهيد مادران شما نگردانيده‏، و پسرخواندگانتان را پسران [واقعي‏] شما قرار نداده است‏. اين‏، گفتار شما به زبان شماست‏، و[لي‏] خدا حقيقت را مي‏گويد، و او [ستاه راست هدايت مي‏كند. 5. آنان را به [نام‏] پدرانشان بخوانيد، كه اين نزد خدا عادلانه‏تر است‏، و اگر پدرانشان را نمي‏شناسيد پس برادران ديني و موالي شمايند، و در آنچه اشتباهاً مرتكب آن شده‏ايد بر شما گناهي نيست‏، ولي در آنچه دلهايتان عمد داشته است [مسؤوليد] و خداست كه هموارهده مهربان است‏. 6. پيامبر به مؤمنان از خودشان سزاوارتر [و نزديكتر] است و همسرانش مادران ايشانند، و خويشاوندان [طبق‏] كتاب خدا، بعضي [نسبت‏] به بعضي اولويت دارند [و] بر مؤمنان و مهاجران [مقدّمند]، مگر آنكه بخواهيد به دوستان [مؤمن‏] خود [وصيت يا] احساني كنيد، و اين در كت[خدا] نگاشته شده است‏.

1. سپاس خدايي را كه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آنِ اوست‏، و در آخرت [نيز] سپاس از آنِ اوست‏، و هم اوست سنجيده‏كار آگاه2. آنچه در زمين فرو مي‏رود و آنچه از آن بر مي‏آيد و آنچه از آسمان فرو مي‏شود و آنچه در آن بالا مي‏رود [همه را] مي‏داند، و اوست مهربان آمرزن3. و كساني كه كافر شدند، گفتند: «رستاخيز براي ما نخواهد آمد.» بگو: «چرا، سوگند به پروردگارم كه حتماً براي شما خواهد آمد. [همان‏] داناي نهان ‏[ها] كه هموزن ذره‏اي‏، نه در آسمانها و نه در زمين‏، از وي پوشيده نيست‏، و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر از آن ا اينكه در كتابي روشن [درج شده‏] است‏.»4. تا كساني را كه ايمان آورده و كارهاي شايسته كرده‏اند به پاداش رساند؛ آنانند كه آمرزش و روزي خوش برايشان خواهد بود. 5. و كساني كه در [ابطال‏] آيات ما كوشش مي‏ورزند كه ما را درمانده كنند، برايشان عذابي از بلايي دردناك باشد.6. و كساني كه از دانش بهره يافته‏اند، مي‏دانند كه آنچه از جانب پروردگارت به سوي تو نازل شده‏، حق است و به راه آن عزيز ستوده‏ [صفات‏] راهبري مي‏7. و كساني كه كفر ورزيدند، گفتند: «آيا مردي را به شما نشان دهيم كه شما را خبر مي‏دهد كه چون كاملا متلاشي شديد، [باز] قطعاً در آفرينشي جديد خواهيد بود؟

1. سپاس خداي را كه پديدآورنده آسمان و زمين است [و] فرشتگان را كه داراي بالهاي دوگانه و سه‏گانه و چهارگانه‏اند پيام‏آورنده قرار داده است‏. در آفرينش ، هر چه بخواهد مي‏افزايد، زيرا خدا بر هر چيزي توانا2. هر رحمتي را كه خدا براي مردم گشايد، بازدارنده‏اي براي آن نيست‏، و آنچه را كه باز دارد، پس از [باز گرفتن‏] گشاينده‏اي ندارد، و اوست همان شكست‏ناپذير سنجيده‏3. اي مردم‏، نعمت خدا را بر خود ياد كنيد. آيا غير از خدا آفريدگاري است كه شما را از آسمان و زمين روزي دهد؟ خدايي جز او نيست‏. پس چگونه [از حق‏] انحراف مي‏يابيد؟

1. يس ‏[/ياسين‏]2. سوگند به قرآن حكمت‏آموز، 3. كه قطعاً تو از [جمله‏] پيامبراني‏،4. بر راهي راست‏! 5. [و كتابت‏] از جانب آن عزيز مهربان نازل شده است‏،6. تا قومي را كه پدرانشان بيم‏داده نشدند و در غفلت ماندند، بيم دهي‏.7. آري‏، گفته [خدا] درباره بيشترشان محقق گرديده است‏، در نتيجه آنها نخواهند گرويد.8. ما در گردنهاي آنان‏، تا چانه‏هايشان‏، غُلهايي نهاده‏ايم‏، به طوري كه سرهايشان را بالا نگاه داشته و ديده فرو هشته‏9. و [ما] فراروي آنها سدي و پشت سرشان سدي نهاده و پرده‏اي بر [چشمان‏] آنان فرو گسترده‏ايم‏، در نتيجه نمي‏توانند ببين10. و آنان را چه بيم دهي [و] چه بيم ندهي‏، به حالشان تفاوت نمي‏كند: نخواهند گرويد.11. بيم دادن تو، تنها كسي را [سودمند] است كه كتاب حق را پيروي كند و از [خداي‏] رحمان در نهان بترسد. [چنين كسي را] به آمرزش و پاداشي پر ارزش مژده ده‏.12. آري‏! ماييم كه مردگان را زنده مي‏سازيم و آنچه را از پيش فرستاده‏اند، با آثار [و اعمال‏]شان درج مي‏كنيم‏، و هر چيزي را در كارنامه‏اي روشن برشمرد

1. سوگند به صف بستگان- كه صفي [با شكوه‏] بسته‏اند-2. و به زجركنندگان- كه به سختي زجر مي‏كنند-3. و به تلاوت‏كنندگان [آيات الهي‏]4. كه قطعاً معبود شما يگانه است‏! 5. پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است‏، و پروردگار خاورها! 6. ما آسمان اين دنيا را به زيور اختران آراستيم‏! 7. و [آن را] از هر شيطان سركشي نگاه داشتيم‏!8. [به طوري كه‏] نمي‏توانند به انبوه [فرشتگان‏] عالَم بالا گوش فرا دهند، و از هر سوي پرتاب مي‏شون9. با شدت به دور رانده مي‏شوند، و برايشان عذابي دايم است‏.10. مگر كسي كه [از سخن بالاييان‏] يكباره استراق سمع كند، كه شهابي شكافنده از پي او مي‏تازد11. پس‏، [از كافران‏] بپرس‏: آيا ايشان [از نظر] آفرينش سخت‏ترند يا كساني كه [در آسمانها] خلق كرديم‏؟ ما آنان را از گِلي چسبنده پديد آورد12. بلكه عجب مي‏داري و [آنها] ريشخند مي‏كنند!13. و چون پند داده شوند عبرت نمي‏گيرند. 14. و چون آيتي ببينند به ريشخند مي‏پردازند! 15. و مي‏گويند: «اين جز سحري آشكار نيست‏.»16. «آيا چون مرديم و خاك و استخوانهاي [خُرد] گرديديم‏، آيا راستي برانگيخته مي‏شويم‏17. و همين طور پدران اوّليه ما؟!»

1. صاد. سوگند به قرآن پراندرز!

2. آري‏، آنان كه كفر ورزيدند در سركشي و ستيزه‏اند.3. چه بسيار نسلها كه پيش از ايشان هلاك كرديم كه [ما را] به فرياد خواندند، و[لي‏] ديگر مجال گريز نبود. 4. و از اينكه هشداردهنده‏اي از خودشان برايشان آمده درشگفتند، و كافران مي گويند: «اين‏، ساحري شيّاد است‏5. آيا خدايان [متعدد] را خداي واحدي قرار داده‏؟ اين واقعاً چيز عجيبي است‏.»6. و بزرگانشان روان شدند [و گفتند:] «برويد و بر خدايان خود ايستادگي نماييد كه اين امر قطعاً هدف [ما]ست‏. 7. [از طرفي‏] اين [مطلب‏] را در آيين اخير [عيسوي هم‏] نشنيده‏ايم‏، اين [ادّعا] جز دروغ ‏بافي ن8. آيا از ميان ما قرآن بر او نازل شده است‏؟» [نه‏!] بلكه آنان در باره قرآنِ من دودلند. [نه‏،] بلكه هنوز عذاب [مرا] نچشيده‏ان9. آيا گنجينه‏هاي رحمت پروردگار ارجمندِ بسيار بخشنده تو نزد ايشان است‏؟10. آيا فرمانروايي آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آنِ ايشان است‏؟ [اگر چنين است‏] پس [با چنگ زدن‏] در آن اسباب به بالا روند11. اين سپاهك دسته‏هاي دشمن در آنجا [= بَدْر] در هم شكستني‏اند.12. پيش از ايشان قوم نوح و عاد و فرعونِ صاحب [عمارت و] خرگاهها تكذيب كردند.

1. نازل شدن [اين كتاب‏] از جانب خداي شكست‏ناپذير سنجيده‏كار است2. ما [اين‏] كتاب را به حق به سوي تو فرود آورديم‏، پس خدا را- در حالي كه اعتقاد [خود] را براي او خالص‏كننده‏اي‏- عبادت 3. آگاه باشيد: آيين پاك از آنِ خداست‏، و كساني كه به جاي او دوستاني براي خود گرفته‏اند [به اين بهانه كه‏:] ما آنها را جز براي اينكه ما را هر چه بيشتر به خدا نزديك گردانند، نمي‏پرستيم‏، البته خدا ميان آنان درباره آنچه كه بر سر آن اختلاف دارند، داوري خورد. در حقيقت‏، خدا آن كسي را كه دروغ ‏پرداز ناسپاس است هدايت نمي‏كند4. اگر خدا مي‏خواست براي خود فرزندي بگيرد، قطعاً از [ميان‏] آنچه خلق مي‏كند، آنچه را مي‏خواست برمي‏گزيد. منزّه است او، اوست خداي يگانه قه5. آسمانها و زمين را به حق آفريد. شب را به روز درمي‏پيچد، و روز را به شب درمي‏پيچد و آفتاب و ماه را تسخير كرد. هر كدام تا مدتي معين روانند. آگاه باش كه او همان شكست‏ناپذير آمرزنده است‏.

به نام خداوند رحمتگر مهربان

به نام خداوند رحمتگر مهربان

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1. حاء، ميم‏. 2. سوگند به كتاب روشنگر.

3. ما آن را قرآني عربي قرار داديم‏، باشد كه بينديشيد. 4. و همانا كه آن در كتاب اصلي [= لوح محفوظ] به نزد ما سخت والا و پر حكمت است‏. 5. آيا به [صِرف‏] اينكه شما قومي منحرفيد [بايد] قرآن را از شما باز داريم‏6. و چه بسا پيامبراني كه در [ميان‏] گذشتگان روانه كرديم‏.7. و هيچ پيامبري به سوي ايشان نيامد، مگر اينكه او را به ريشخند مي‏گرفتند. 8. و نيرومندتر از آنان را به هلاكت رسانيديم و سنّت پيشينيان تكرار شد.

9. و اگر از آنان بپرسي‏: «آسمانها و زمين را چه كسي آفريده‏؟» قطعاً خواهند گفت‏: «آنها را همان قادر دانا آفريده است‏10. همان كسي كه اين زمين را براي شما گهواره‏اي گردانيد و براي شما در آن راهها نهاد، باشد كه راه يابيد.

به نام خداوند رحمتگر مهربان

3. [كه‏] ما آن را در شبي فرخنده نازل كرديم‏، [زيرا] كه ما هشداردهنده بوديم‏4. در آن [شب‏] هر [گونه‏] كاري [به نحوي‏] استوار فيصله مي‏ياب5. [اين‏] كاري است [كه‏] از جانب ما [صورت مي‏گيرد]. ما فرستنده [پيامبران‏] بودي6. [و اين‏] رحمتي از پروردگار توست‏، كه او شنواي داناست‏7. پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است‏، اگر يقين داريد. 8. خدايي جز او نيست‏؛ او زندگي مي‏بخشد و مي‏ميراند؛ پروردگار شما و پروردگار پدران شماست9. ولي نه‏، آنها به شك و شبهه خويش سرگرمند. 10. پس در انتظار روزي باش كه آسمان دودي نمايان برمي‏آورد، 11. كه مردم را فرو مي‏گيرد؛ اين است عذاب پر درد. 12. [مي‏گويند:] «پروردگارا، اين عذاب را از ما دفع كن كه ما ايمان داريم‏.»13. آنان را كجا [جاي‏] پند[گرفتن‏] باشد، و حال آنكه به يقين براي آنان پيامبري روشنگر آمده است‏14. پس‏، از او روي برتافتند و گفتند: «تعليم‏يافته‏اي ديوانه است‏15. ما اين عذاب را اندكي از شما برمي‏داريم [ولي شما] در حقيقت باز از سر مي‏گيريد.16. روزي كه دست به حمله مي‏زنيم‏، همان حمله بزرگ‏؛ [آنگاه‏] ما انتقام‏كشنده‏17. و به يقين‏، پيش از آنان قوم فرعون را بيازموديم‏، و پيامبري بزرگوار برايشان آمد،18. كه [به آنان گفت‏:] «بندگان خدا را به من بسپاريد، زيرا كه من شما را فرستاده‏اي امينم‏.

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1. حاء، ميم‏. 2. فرو فرستادن اين كتاب‏، از جانب خداي ارجمند سنجيده‏كار است‏3. به راستي در آسمانها و زمين‏، براي مؤمنان نشانه ‏هايي است‏4. و در آفرينش خودتان و آنچه از [انواع‏] جنبنده‏[ها] پراكنده مي‏گرداند، براي مردمي كه يقين دارند نشانه‏ هايي اس5. و [نيز در] پياپي آمدن شب و روز، و آنچه خدا از روزي از آسمان فرود آورده و به [وسيله‏] آن‏، زمين را پس از مرگش زنده گردانيده است‏؛ و [همچنين در] گردش بادها [به هر سو،] براي مردمي كه مي‏انديشند نشانه ‏هايي ا6. اين‏[ها]ست آيات خدا كه به راستي آن را بر تو مي‏خوانيم‏. پس‏، بعد از خدا و نشانه ‏هاي او به كدام سخن خواهند گرو7. واي بر هر دروغزن گناه‏پيشه‏!8. [كه‏] آيات خدا را كه بر او خوانده مي‏شود، مي‏شنود و باز به حال تكبر- چنانكه گويي آن را نشنيده است‏- سماجت مي‏ورزد. پس او را از عذابي پردرد خبر 9. و چون از نشانه ‏هاي ما چيزي بداند، آن را به ريشخند مي‏گيرد. آنان عذابي خفت‏آور خواهند داشت10. پيشاپيش آنها دوزخ است‏، و نه آنچه را اندوخته و نه آن دوستاني را كه غير از خدا اختيار كرده‏اند، به كارشان مي‏آيد، و عذابي بزرگ خواهند داشت11. اين رهنمودي است‏؛ و كساني كه آيات پروردگارشان را انكار كردند، بر ايشان عذابي دردناك از پليدي است‏.12. خدا همان كسي است كه دريا را به سود شما رام گردانيد، تا كشتيها در آن به فرمانش روان شوند، و تا از فزون بخشي او [روزي خويش را] طلب نماييد، و باشد كه سپاس داريد.

به نام خداوند رحمتگر مهربان

2. و آنان كه ايمان آورده و كارهاي شايسته كرده‏اند و به آنچه بر محمد [ص‏] نازل آمده گرويده‏اند- [كه‏] آن خود حق [و] از جانب پروردگارشان است‏- [خدا نيز] بديهايشان را زدود و حال [و روز]شان را بهبود بخش3. اين بدان سبب است كه آنان كه كفر ورزيدند، از باطل پيروي كردند، و كساني كه ايمان آوردند از همان حق -كه از جانب پروردگارشان است‏- پيروي كردند. اين گونه خدا براي [بيداري‏] مردم مثالهايشان را مي‏زند4. پس چون با كساني كه كفر ورزيده‏اند برخورد كنيد، گردنها[يشان‏] را بزنيد. تا چون آنان را [در كشتار] از پاي درآورديد، پس [اسيران را] استوار در بند كشيد؛ سپس يا [بر آنان‏] منّت نهيد [و آزادشان كنيد] و يا فديه [و عوض از ايشان بگيريد]، تا در جنگ‏، اسلحه برن گذاشته شود. اين است [دستور خدا]؛ و اگر خدا مي‏خواست‏، از ايشان انتقام مي‏كشيد، ولي [فرمان پيكار داد] تا برخي از شما را به وسيله برخي [ديگر] بيازمايد، و كساني كه در راه خدا كشته شده‏اند، هرگز كارهايشان را ضايع نمي‏ك5. به زودي آنان را راه مي‏نمايد و حالشان را نيكو مي‏گرداند.6. و در بهشتي كه براي آنان وصف كرده‏، آنان را درمي‏آورد.7. اي كساني كه ايمان آورده‏ايد، اگر خدا را ياري كنيد ياريتان مي‏كند و گامهايتان را استوار مي‏دارد8. و كساني كه كفر ورزيدند، نگونساري بر آنان باد؛ و [خدا] اعمالشان را برباد داد.

1. ما تو را پيروزي بخشيديم [چه‏] پيروزي درخشاني‏!2. تا خداوند از گناه گذشته و آينده تو درگذرد و نعمت خود را بر تو تمام گرداند و تو را به راهي راست هدايت كند.

3. و تو را به نصرتي ارجمند ياري نمايد.

4. اوست آن كس كه در دلهاي مؤمنان آرامش را فرو فرستاد تا ايماني بر ايمان خود بيفزايند. و سپاهيان آسمانها و زمين از آن خداست‏، و خدا همواره داناي سنجيده‏كار است‏5. تا مردان و زناني را كه ايمان آورده‏اند در باغهايي كه از زير [درختان‏] آن جويبارها روان است‏، درآورد و در آن جاويدان بدارد، و بديهايشان را از آنان بزدايد؛ و اين [فرجام نيك‏] در پيشگاه خدا كاميابي بزرگي اس6. و [تا] مردان و زنان نفاق‏پيشه و مردان و زنان مشرك را كه به خدا گمان بد برده‏اند، عذاب كند؛ بد زمانه بر آنان باد. و خدا بر ايشان خشم نموده و لعتشان كرده و جهنم را براي آنان آماده گردانيده و [چه‏] بد سرانجامي است7. و سپاهيان آسمانها و زمين از آن خداست‏، و خدا همواره شكست‏ناپذير سنجيده‏كار است8. [اي پيامبر،] ما تو را [به سمت‏] گواه و بشارتگر و هشداردهنده‏اي فرستاديم‏9. تا به خدا و فرستاده‏اش ايمان آوريد و او را ياري كنيد و ارجش نهيد، و [خدا] را بامدادان و شامگاهان به پاكي بستاييد.

1. قاف‏، سوگند به قرآن باشكوه‏،2. [كه آنان نگرويدند،] بلكه از اينكه هشداردهنده‏اي از خودشان برايشان آمد، در شگفت شدند و كافران گفتند: «اين [محمّد و حكايت معاد] چيزي عجيب است‏»3. «آيا چون مُرديم و خاك شديم [زنده مي‏شويم‏]؟ اين بازگشتي بعيد است‏.4. قطعاً دانسته‏ايم كه زمين [چه مقدار] از اجسادشان فرو مي‏كاهد. و پيش ما كتاب ضبط كننده‏اي است5. [نه‏،] بلكه حقيقت را، وقتي برايشان آمد، دروغ خواندند، و آنها در كاري سردرگم [مانده‏]اند.6. مگر به آسمان بالاي سرشان ننگريسته‏اند كه چگونه آن را ساخته و زينتش داده‏ايم و براي آن هيچ گونه شكافتگي نيست‏7. و زمين را گسترديم و در آن لنگر[آسا كوه‏]ها فرو افكنديم و در آن از هر گونه جفت دل‏انگيز رويانيديم‏8. [تا] براي هر بنده توبه‏كاريبينش‏افزا و پندآموز باشد.9. و از آسمان‏، آبي پر بركت فرود آورديم‏، پس بدان [وسيله‏] باغها و دانه‏هاي دروكردني رويانيدي10. و درختان تناور خرما كه خوشه‏[هاي‏] روي هم چيده دارند.11. [اينها همه‏] براي روزي بندگان [من‏] است‏، و با آن [آب‏] سرزمين مرده‏اي را زنده گردانيديم‏؛ رستاخيز [نيز] چنين 12. پيش از ايشان قوم نوح و اصحاب رَسّ و ثمود،

1. سوگند به طور،

2. و كتابي نگاشته شده‏، 3. در طوماري گسترده‏؛ 4. سوگند به آن خانه آباد [خدا]؛

5. سوگند به بام بلند [آسمان‏]، 6. و آن درياي سرشار [و افروخته‏]، 7. كه عذاب پروردگارت واقع‏شدني است‏؛8. آن را هيچ بازدارنده‏اي نيست‏9. روزي كه آسمان سخت در تب و تاب افتد،

13. روزي كه به سوي آتش جهنم كشيده مي‏شوند [چه‏] كشيدني‏14. [و به آنان گويند:] «اين همان آتشي است كه دروغش مي‏پنداشتيد.

1. سوگند به اختر [= قرآن‏] چون فرود مي‏آيد،2. [كه‏] يار شما نه گمراه شده و نه در ناداني مانده‏؛3. و از سر هوس سخن نمي‏گويد. 4. اين سخن بجز وحيي كه وحي مي‏شود نيست‏.5. آن را [فرشته‏] شديدالقوي به او فرا آموخت‏،6. [سروش‏] نيرومندي كه [مسلّط] درايستاد. 7. در حالي كه او در افق اعلي بود؛

8. سپس نزديك آمد و نزديكتر شد،

9. تا [فاصله‏اش‏] به قدر [طول‏] دو [انتهاي‏] كمان يا نزديكتر ش10. آنگاه به بنده‏اش آنچه را بايد وحي كند، وحي فرمود. 11. آنچه را دل ديد انكار[ش‏] نكرد. 12. آيا در آنچه ديده است با او جدال مي‏كنيد؟ 13. و قطعاً بار ديگري هم او را ديده است‏، 14. نزديك سدرالمنتهي‏، 15. در همان جا كه جنةالمأوي است‏. 16. آنگاه كه درخت سدر را آنچه پوشيده بود، پوشيده بود.

17. ديده [اش‏] منحرف نگشت و [از حدّ] در نگذشت‏.18. به راستي كه [برخي‏] از آيات بزرگ پروردگار خود را بديد. 19. به من خبر دهيد از لات و عزّي‏، 20. و منات آن سومين ديگر،

21. آيا [به خيالتان‏] براي شما پسر است و براي او دختر؟ 22. در اين صورت‏، اين تقسيم نادرستي است‏.23. [اين بتان‏] جز نامهايي بيش نيستند كه شما و پدرانتان نامگذاري كرده‏ايد [و] خدا بر [حقّانيّت‏] آنها هيچ دليلي نفرستاده است‏. [آنان‏] جز گمان و آنچه را كه دلخواهشان است پيروي نمي‏كنند، با آنكه قطعاً از جانب پروردگارشان هدايت برايشان آمده 24. مگر انسان آنچه را آرزو كند دارد؟

1. نزديك شد قيامت و از هم شكافت ماه‏. 2. و هر گاه نشانه‏اي ببينند روي بگردانند و گويند: «سحري دايم است‏.»3. و به تكذيب دست زدند و هوسهاي خويش را دنبال كردند، و [لي‏] هر كاري را [آخر] قراري است‏.4. و قطعاً از اخبار، آنچه در آن مايه انزجار [از كفر] است به ايشان رسيد.

5. حكمت بالغه [حق اين بود]، ولي هشدارها سود نكرد.

6. پس‏، از آنان روي برتاب‏. روزي كه داعي [حق‏] به سوي امري دهشتناك دعوت مي‏كند،

1. [خداي‏] رحمان‏،2. قرآن را ياد داد.

3. انسان را آفريد،

4. به او بيان آموخت‏. 5. خورشيد و ماه بر حسابي [روان‏]اند. 6. و بوته و درخت چهره‏سايانند. 7. و آسمان را برافراشت و ترازو را گذاشت‏، 8. تا مبادا از اندازه درگذريد.

9. و وزن را به انصاف برپا داريد و در سنجش مكاهيد.

10. و زمين را براي مردم نهاد.

11. در آن‏، ميوه [ها] و نخلها با خوشه ‏هاي غلاف دار،12. و دانه ‏هاي پوست‏دار و گياهان خوشبوست‏13. پس كدام يك از نعمتهاي پروردگارتان را منكريد؟

16. پس كدام يك از نعمتهاي پروردگارتان را منكريد؟

2. [كه‏] در وقوع آن دروغي نيست‏:3. پست‏كننده [و] بالابرنده است‏.4. چون زمين با تكان [سختي‏] لرزانده شود، 5. و كوهها [جمله‏] ريزه ريزه شوند، 6. و غباري پراكنده گردند،

7. و شما سه دسته شويد:

8. ياران دست راست‏، كدامند ياران دست راست‏؟9. و ياران چپ‏؛ كدامند ياران چپ‏؟10. و سبقت‏گيرندگان مقدمند؛ 11. آنانند همان مقربان [خدا]، 12. در باغستانهاي پر نعمت‏. 13. گروهي از پيشينيان‏،14. و اندكي از متأخران‏. 15. بر تختهايي جواهرنشان‏، 16. كه روبروي هم بر آنها تكيه داده‏اند.

1. خدا گفتار [زني‏] را كه درباره شوهرش با تو گفتگو و به خدا شكايت مي‏كرد شنيد؛ و خدا گفتگوي شما را مي‏شنود، زيرا خدا شنواي بيناست2. از ميان شما كساني كه زنانشان را «ظهار» مي‏كنند [و مي‏گويند: پشت تو چون پشت مادر من است‏] آنان مادرانشان نيستند. مادران آنها تنها كساني‏اند كه ايشان را زاده‏اند، و قطعاً آنها سخني زشت و باطل مي‏گويند، و[لي‏] خدا مسلماً درگذرنده آمرزنده3. و كساني كه زنانشان را ظهار مي‏كنند، سپس از آنچه گفته‏اند پشيمان مي‏شوند، بر ايشان [فرض‏] است كه پيش از آنكه با يكديگر همخوابگي كنند، بنده‏اي را آزاد گردانند. اين [حكمي‏] است كه بدان پند داده مي‏شويد، و خدا به آنچه انجام مي‏دهيد آگا4. و آن كس كه [بر آزادكردن بنده‏] دسترسي ندارد، بايد پيش از تماس [با زن خود] دو ماه پياپي روزه بدارد؛ و هر كه نتواند، بايد شصت بينوا را خوراك بدهد. اين [حكم‏] براي آن است كه به خدا و فرستاده او ايمان بياوريد، و اين است حدود خدا. و كافران را عذابي پردرد خهد بود.

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1. آنچه در آسمانها و در زمين است تسبيح‏گوي خداي هستند، و اوست شكست‏ناپذير سنجيده‏كار2. اوست كسي كه‏، از ميان اهل كتاب كساني را كه كفر ورزيدند در نخستين اخراج [از مدينه‏] بيرون كرد. گمان نمي‏كرديد كه بيرون روند و خودشان گمان داشتند كه دژهايشان در برابر خدا مانع آنها خواهد بود، و[لي‏] خدا از آنجايي كه تصوّر نمي‏كردند بر آنان درآمد و دريشان بيم افكند، [به طوري كه‏] خود به دست خود و دست مؤمنان خانه‏هاي خود را خراب مي‏كردند. پس اي ديده‏وران‏، عبرت گير3. و اگر خدا اين جلاي وطن را بر آنان مقرّر نكرده بود، قطعاً آنها را در دنيا عذاب مي‏كرد و در آخرت [هم‏] عذاب آتش داشتند.